- balıqlar
- 【名】魚座､ 双魚宮[ｳｵｻﾞ､ ｿｳｷﾞｮｷｭｳ]
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
balıqlar
Look at other dictionaries:
gümüşcə — is. zool. Çaylarda yaşayan xırda balıq növü. Bizim çaylarda gümüşcə adlanan xırda balıqlar da yaşayır. Bu balıqlar suyun üst qatlarında üzən balıqlardandır. «Zoologiya» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yırtıcı — sif. 1. Başqa heyvanların ətini yeyən. Yırtıcı heyvanlar. Yırtıcı canavar. Qartal yırtıcı quşdur. – Başqa balıqları tutub yeyən yırtıcı balıqlar olduğu kimi, «dinc» balıqlar da vardır. «Zoologiya». 2. məc. Vəhşi, qəddar, qaniçən. Yırtıcı faşist… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsmak — ə. «səmək» c. balıqlar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağbalıq — is. zool. Nərə balığı sinfindən olan çox iri balıq. Azərbaycan balıqçıları Xəzər sularından qızılbalıq, ağbalıq, nərə, çəki, xəşəm və suf balıqları kimi qiymətli balıqlar tuturlar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağca — is. 1. köhn. Pul. Kürə və Misgincə tayfasından on dörd min batman buğda və qırx min dirhəm ağca . . alınıb anbarlara və xəzinəyə yetişirdi. «Dərbəndnamə». Bizim də bolluca ağcamız olar; Qapımız, bağımız, bağçamız olar. S. V.. Simuzər dilədim,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilsiz — sif. və is. 1. Dili olmayan, lal. // məc. Səssiz, cansız. Sanki bütün adamlar daş kimi dilsiz və cansız idi. M. İ.. Nə balıqlar danışırlar; Nə də cansız dilsiz daşlar. M. S.. 2. məc. Yazıq, fağır, aciz, müti, sakit, həlim, dinməz (adam).… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikitənəffüslülər — is. zool. Həm qəlsəmələri, həm də ciyərləri ilə tənəffüs edən balıqlar dəstəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
karpkimilər — cəm zool. Əsasən şirin sularda yaşayan balıqlar (məs.: çəki, çapaq və s.) ailəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köçmək — f. 1. Yaşayış yerini dəyişmək, bir yerdən çıxıb başqa yerə gəlmək, daşınmaq. Təzə mənzilə köçmək. Şəhərdən kəndə köçmək. – Kazım dayı, Telligili köçdülər; Deyə, bir səs onu həmən ayıltdı. . M. Müş.. 2. İqlim, yem və b. şəraitlə əlaqədar olaraq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köçəri — sif. 1. Oturaq həyat keçirməyən, ev eşiyi ilə daim bir yerdən başqa yerə köçən (oturaq ziddi). Köçəri tayfalar. Köçəri xalqlar. // is. mənasında. Bu cür həyat sürən adam. Cikkildəyir quşlar yuvalarında; Köçərilər durmuş obalarında. A. S..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kürüləmək — f. Kürü tökmək. Balıqlar kürülədi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
